Σημερινό αμπελοτόπι, τα Πεζά και στη θέση «Άγιος Κωνσταντίνος» «εντοπίσθηκε συγκρότημα τεσσάρων όμορων ληνών, κτισμένων σε επικλινές έδαφος, με πρόσοψη προς τα ανατολικά» (Γεώργιος Κατσαλής, Μαρία Μαρή, 2002, Οίνος παλαιός ηδύποτος). Σήμερα στην κοντινή περιοχή κυριαρχούν οι ελιές, αλλά στα χρόνια που πέρασαν υπήρχε εναλλαγή ανάμεσα στα αμπέλια και στους ελαιώνες, τα οποία ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς αποτελούν βασικό πυλώνα της τοπικής οικονομίας. Στα Κρητοβενετικά χρόνια το κρασί ήταν η αναπνοή της Κρήτης και η καλλιέργεια αρκετά προσοδοφόρα. Ιδιαίτερα σε τούτη την περιοχή όπου το έδαφος και το μικροκλίμα ευνοούν την καλλιέργεια του αμπελιού.
